martes, 16 de septiembre de 2008

17-PRIMER DÍA EN FAMILIA


El día de hoy ha sido mucho más relajado para Xiao Hu; seguía observándolo todo pero sin la rigidez de ayer. Hoy, al dejarlo en el suelo no se pegaba como una lapa, como ayer; le ha costado un poco: al principio se soltaba una manita y me miraba para ver mi reacción; al verme sonreír se ha soltado un poco más hasta terminar correteando por todo el hall del hotel. ¡¡¡Una gozada!!!! Le hemos dado un globo y ha sido la gran fiesta, corría y se reía sin parar. Ayer, conmigo no quería saber nada, hoy ya nos hemos hecho amigos: tanto a su padre como a mi nos reclama abrazos y sospecho que seguridad... Con su hermano mayor está encantado, aunque la alegría de Pablo sea intermitente.

Lo que no hemos dado todavía del todo es con la comida: mucho me temo que vamos a volvernos con dos “espíritus” de hijos: Xiao Hu lo prueba todo pero luego, como tiene muy claro qué le gusta y qué no, come lo que quiere: sopa de arroz, tortilla, albóndigas, calamares; Pablo, directamente no prueba.

Por la mañana: cambios en el banco para el pago al orfanato: verificando si eran falsos o no con una máquina que pasaba los billetes uno a uno (2 familias y hemos tardado 2 horas). Por la tarde hemos estado de papeleo; a la hora de firmar la entrega del libro de familia nos hemos reído mucho. En España todo se hubiera desarrollado en el despacho de un señor notario, corbateado y muy serio. Aquí, nos ha dado la impresión que la lectura la ha hecho la última funcionaria que pasaba por allí, mientras otro no paraba de hacernos fotos para un álbum que nos darán el viernes. Lo más importante de la foto era la nueva familia pero también era importante que el escudo de China que estaba detrás nuestro se viera derecho. Muchas risas pero los papeles estaban todos correctos y a la hora que habían dicho. En España, todo hubiera sido muy serio, seguro que sin tanta parafernalia y muy posiblemente con bastante retraso con respecto a la hora señalada...

¿Recordáis cómo nos avisaron que Xiao Hu tenía unas manchas? Pues la verdad es que ayer, en el momento de la entrega tenía alguna, pero hoy ya no. Lo que sí tiene es algo de fiebre pero nada que no se supere con nuestro Dalsy.

Nada más por hoy, mañana seguiremos con nuestra crónica. Un abrazo fuerte para todos y cada uno de vosotros.

3 comentarios:

R.D.Network dijo...

Hola!
Que hermoso acto de amor! Mis más sinceras felicitaciones para ustedes, mis mayores augurios de felicidad para los cuatro.
Saludos desde Argentina.

RoB Dangal TV

Fam.Pereira-Ugalde dijo...

Kaixo. Ez dakigu noiz etorriko zarete. Ba dakizu Vicky gauzak apurka apurka joaten dira. Gorantziak. Muxu asko koinata. Pablo, ez bada gehiago fruta edo beste zerbait jan, bestela ez zara izkipuan ikusiko. Agur bihotza. Mikel zuretzat ere muxuak.

irene dijo...

Que tal estais?esperamos todos los dias noticias vuestras.Ekaitz no deja de preguntar si ya habeis llegado.Seguir mandando fotos ,les encanta verlas.que tengais vuena estancia y feliz regreso a casa.Vicky regresa pronto que tienes que coger la administracion...ja,ja,ja.besis